54.

Niemand weet dit. Je loopt rondjes door zijn tuin terwijl je wacht tot hij weer terugkomt. Hij zit op de wc. Tenminste, dat denk je. Je weet niet waar hij echt is, maar je vraagt het je ook niet af. Jullie hebben het een uur geleden goedgemaakt en je was eigenlijk van plan nu weer thuis te zijn. Je steekt een sigaret op omdat je daar nog steeds, als je het niet te vaak doet, een beetje high van wordt. Je ziet hem voor je en beeldt je in hoe hij zijn piemel afveegt. Je weet niet eens of dat bij jongens wel afvegen heet, maar je hebt geen zin om er nog langer over na te denken. Tot een paar minuten geleden was er niets aan de hand. Binnen klinkt het gekletter van een glas en je laat per ongeluk je sigaret op de grond vallen. Door de natte tegels dooft het vuur meteen. Je vloekt. Het begint langzaam tot je door te dringen dat hij misschien wel helemaal niet naar de wc ging, toen hij dat zei, maar je loopt niet naar binnen om het te controleren. Je denkt aan al jullie goede momenten van de afgelopen week. Je doet het onbewust, maar je bereidt je voor op het ergste. Misschien omdat je ergens wel weet dat er iets ergs staat te gebeuren. Je begint te herhalen wat hij allemaal tegen je gezegd heeft. Niet hardop, je fluistert het, en terwijl je fluistert, begin je weer rondjes te lopen. Hij zit niet op de wc. Zo ver ben je al.